Arthur (13) uit Kortrijk wandelt 24 uur voor Stichting tegen Kanker: “Voor mijn papa, en voor iedereen die nog steeds vecht”

Een jongen met een groot hart

Het is nog vroeg in de ochtend wanneer Arthur (13) uit Marke (Kortrijk) zijn wandelschoenen strikt. Voor hem ligt geen gewone schooldag, maar een uitdaging die zijn leeftijdsgenoten niet snel zouden aangaan: 24 uur lang wandelen tijdens Levensloop, het solidariteitsevent van Stichting tegen Kanker. Zijn motivatie is even eenvoudig als ontroerend: “Voor mijn papa, en voor iedereen die nog steeds vecht.”

Arthur’s vader, Bjorn, werd drie jaar geleden behandeld voor lymfeklierkanker. Vandaag gaat het beter met hem, maar de herinneringen aan die moeilijke periode zijn nog vers. Voor Arthur is dit initiatief dan ook meer dan een sportieve uitdaging; het is een manier om zijn liefde en steun te tonen – en om kracht te geven aan anderen die in dezelfde strijd verwikkeld zijn.

Een familie die samen wandelt

Arthur neemt niet alleen deel met zijn school, maar krijgt ook de steun van zijn hele gezin. Mama Marjolein is er van bij de start bij, en later sluit ook papa Bjorn aan, ondanks zijn fragiele gezondheid. “Hij heeft het me nooit letterlijk gezegd, maar ik weet dat hij dit ook voor mij doet,” vertelt Arthur met een zachte glimlach.

Voor Bjorn is de trots voelbaar. “Mijn zoon heeft zo’n warm hart en ik ben ongelooflijk trots op hem. Hij geeft niet alleen mij kracht, maar ook anderen die elke dag deze strijd aangaan.”

Het gezin wandelt niet enkel voor zichzelf. Hun deelname staat symbool voor alle gezinnen die geconfronteerd worden met kanker, een ziekte die elk jaar duizenden families in België treft.

Levensloop: meer dan een wandeltocht

Levensloop is een initiatief van Stichting tegen Kanker waarbij teams zich engageren om 24 uur lang in estafette te wandelen of te lopen. Het symboliseert de voortdurende strijd tegen kanker: de klok stopt niet, en ook de ziekte neemt geen pauze.

Tijdens het evenement worden drie symbolische momenten herdacht:

• De openingsronde: overlevers van kanker zetten de toon en tonen dat er altijd hoop is.

• De kaarsenceremonie: duizenden kaarsen branden ter nagedachtenis van wie de strijd verloor, en als steun voor wie nog vecht.

• De slotronde: iedereen sluit samen af, als symbool voor verbondenheid en volharding.

Voor Arthur zijn deze rituelen erg belangrijk. “Als ik wandel en de kaarsen zie branden, denk ik aan papa en aan al die mensen die we moeten blijven steunen.”

Een strijd die iedereen raakt

Het verhaal van Arthur en zijn familie raakt veel mensen omdat het herkenbaar is. Volgens cijfers van Stichting tegen Kanker krijgt in België 1 op 3 mensen ooit de diagnose kanker. De ziekte kent geen leeftijd, geen grenzen, geen sociale status.

Bjorn herinnert zich nog levendig de dag dat hij zijn diagnose kreeg. “Het voelde alsof de grond onder mijn voeten wegzakte. Je weet niet hoe je de volgende dag doorkomt. Maar dankzij de steun van mijn gezin, vrienden en de medische zorg ben ik er nog. En vandaag mag ik naast mijn zoon wandelen. Dat is een geschenk.”

De kracht van solidariteit

Wat Arthur doet, gaat verder dan een sportieve prestatie. Zijn inzet toont hoe groot de kracht van solidariteit kan zijn. Terwijl hij ronde na ronde blijft wandelen, groeit de steun langs de kant. Medescholieren moedigen hem aan, voorbijgangers applaudisseren, en lotgenoten knikken hem bemoedigend toe.

Mama Marjolein vat het mooi samen: “We kunnen de ziekte niet altijd tegenhouden, maar we kunnen er wel samen doorheen. Wat Arthur doet, laat zien dat zelfs een jongen van 13 een verschil kan maken.”

Fondsen voor onderzoek

Naast het symbolische aspect is Levensloop ook een belangrijke bron van fondsenwerving. Het ingezamelde geld gaat rechtstreeks naar wetenschappelijk kankeronderzoek, preventieprojecten en ondersteuning van patiënten.

Arthur weet dat hij zo meehelpt aan een groter doel. “Als ik 24 uur kan wandelen, en daardoor meer onderzoek mogelijk maak, dan doe ik dat met plezier. Misschien helpt het iemand anders in de toekomst.”

De reacties uit de gemeenschap

Het verhaal van Arthur heeft intussen heel wat mensen geraakt in Kortrijk en ver daarbuiten. Zijn schoolgenoten zien hem als een voorbeeld, en ook op sociale media krijgt hij veel steun. “Zo jong en al zo dapper,” klinkt het vaak.

Lokale politici en vertegenwoordigers van Stichting tegen Kanker prezen zijn engagement. “Dit toont dat solidariteit geen leeftijd kent. Jongeren zoals Arthur zijn de toekomst van onze samenleving,” aldus een woordvoerder.

Hoop, herinnering en veerkracht

Wanneer de nacht valt en Arthur nog steeds zijn rondjes stapt, beseft hij dat vermoeidheid en pijn maar tijdelijk zijn. Voor de mensen die elke dag met kanker leven, is de strijd onvergelijkbaar zwaarder.

Bjorn kijkt trots toe. “Voor mij is hij nu al een held. Hij wandelt niet alleen voor mij, maar voor iedereen die steun nodig heeft.”

En terwijl de kaarsen oplichten tijdens de herdenkingsceremonie, weet Arthur dat zijn boodschap verder reikt dan zijn eigen familie. Zijn stappen zijn stappen van hoop, herinnering en veerkracht.

Conclusie

Wat begon als een persoonlijke uitdaging groeide uit tot een krachtig symbool van verbondenheid. Arthur, amper 13 jaar oud, toont dat zelfs jonge schouders een zware last kunnen dragen, zolang er liefde en solidariteit is.

Met elke ronde die hij aflegt tijdens Levensloop, brengt hij hulde aan zijn vader, steun aan lotgenoten, en hoop voor een toekomst waarin kanker niet langer levens kapotmaakt.

“Voor mijn papa, en voor iedereen die nog steeds vecht,” zegt Arthur. En dat ene zinnetje vangt de hele essentie: liefde, kracht en de wil om nooit op te geven.