In een fel betoog in het Europees Parlement heeft PVV-Europarlementariër Mieke Andriese het Europese migratiebeleid scherp bekritiseerd. Volgens haar staat Europa voor een existentiële crisis die structureel wordt onderschat door zowel de Europese Unie als de NAVO. Niet een externe vijand, maar interne ontwikkelingen vormen volgens Andriese de grootste bedreiging voor het continent.

Aanleiding voor haar bijdrage was de nationale veiligheidsstrategie die de Verenigde Staten vorige week publiceerden. In dat document wordt Europa expliciet aangesproken op wat Washington ziet als een groeiend intern probleem. Andriese koppelde deze Amerikaanse waarschuwing rechtstreeks aan het Europese migratiebeleid en sprak van een fundamentele crisis die raakt aan identiteit, veiligheid en beschaving.

Amerikaanse waarschuwing als spiegel voor Europa

Volgens Andriese is het geen toeval dat de Verenigde Staten juist nu de vinger op de zere plek leggen. Zij verwees daarbij naar uitspraken van de Amerikaanse president Donald Trump, die stelt dat het grootste gevaar voor Europa niet alleen van buitenaf komt, maar vooral van binnenuit.

In het Amerikaanse debat wordt daarvoor een harde term gebruikt, aldus Andriese:

“Het uitwissen van onze beschaving.”

Volgens de PVV-Europarlementariër moet Europa deze waarschuwing uiterst serieus nemen. “Dit is geen losse uitspraak, maar onderdeel van een bredere veiligheidsanalyse,” stelde zij. In haar ogen negeert Europa te lang signalen die inmiddels ook door bondgenoten worden afgegeven.

Migratie als kern van de crisis

In haar bijdrage benoemde Andriese massa-immigratie als de centrale factor in wat zij ziet als een existentiële bedreiging voor Europa. Zij stelde dat de schaal en aard van de migratiestromen de Europese identiteit onder zware druk zetten.

“Massa-immigratie bedreigt onze Europese identiteit,” zei zij. Daarbij sprak Andriese expliciet over de joods-christelijke Europese beschaving, die volgens haar steeds verder wordt uitgehold door grootschalige migratie, met name uit islamitische landen.

Volgens Andriese is het debat hierover te lang gemeden of afgezwakt. “We praten dit probleem weg met technocratische termen, terwijl het in werkelijkheid gaat over wie wij zijn en wie wij willen blijven,” aldus de PVV-politica.

Zichtbare veranderingen in steden en wijken

Om haar analyse te onderbouwen, verwees Andriese naar wat zij noemt dagelijks zichtbare veranderingen in Europese steden. Zij stelde dat veel burgers het gevoel hebben hun leefomgeving niet meer te herkennen.

“In steden en wijken zien burgers hoe hun omgeving steeds meer begint te lijken op Noord-Afrika en het Midden-Oosten, en steeds minder op Europa,” zei zij in de plenaire zaal.

Volgens Andriese gaat het hier niet om abstracte statistieken, maar om concrete ervaringen van burgers: veranderende straatbeelden, andere sociale normen en een groeiend gevoel van vervreemding. Juist die dagelijkse realiteit zou volgens haar verklaren waarom het draagvlak voor het huidige migratiebeleid afneemt.

Migratie als veiligheidsvraagstuk

Een belangrijk element in Andriese’s betoog was haar stelling dat migratie niet langer alleen een sociaal of politiek vraagstuk is, maar een strategisch veiligheidsprobleem. Zij verwees daarbij naar uitspraken van de Amerikaanse vicepresident tijdens de Munich Security Conference eerder dit jaar.

Volgens Andriese werd daar massa-immigratie expliciet aangeduid als “de meest urgente strategische uitdaging voor Europa.” Dat citaat gebruikte zij om te benadrukken dat migratie volgens haar inmiddels directe gevolgen heeft voor stabiliteit, cohesie en veiligheid binnen Europese samenlevingen.

“Als onze bondgenoten dit als veiligheidsdreiging benoemen, kunnen wij dat niet langer wegwuiven als populistische retoriek,” stelde zij.

Kritiek op EU en NAVO

Andriese spaarde ook de Europese instellingen niet. Zij uitte stevige kritiek op zowel de Europese Unie als de NAVO, die volgens haar blind blijven voor de kern van het probleem.

“Juist daarvoor lijken zowel de EU als de NAVO blind,” zei zij. Volgens Andriese ligt de focus te veel op externe dreigingen, terwijl de interne spanningen blijven groeien.

Zij waarschuwde dat Europa zichzelf kwetsbaar maakt door structurele problemen niet te erkennen. “Je kunt geen strategie bouwen op ontkenning,” aldus de PVV-Europarlementariër.

Oproep tot zelfreflectie

Een terugkerend thema in haar bijdrage was het belang van zelfreflectie. Volgens Andriese kan Europa pas weer richting geven als het bereid is kritisch naar zichzelf te kijken.

“Europa kan pas weer richting geven als het weer bereid is in de spiegel te kijken,” zei zij. Daarbij benadrukte ze dat zelfreflectie geen teken van zwakte is. Integendeel:

“Zelfreflectie is geen zwakte van een beschaving. Het weigeren ervan wel.”

Volgens Andriese is het juist het uitblijven van eerlijke zelfanalyse dat leidt tot beleid dat steeds verder afstaat van de zorgen van burgers.

‘Verdedig onze beschaving’

Aan het einde van haar bijdrage deed Andriese een duidelijke oproep aan Europese beleidsmakers. Zij riep op tot een actieve verdediging van wat zij beschouwt als fundamentele Europese waarden.

“Wij moeten onze beschaving verdedigen. Niet relativeren, niet verontschuldigen,” zei zij. Volgens haar verwachten burgers dat leiders duidelijke keuzes maken en niet blijven schuilen achter abstracte begrippen en compromissen.

Zij noemde het positief dat de Verenigde Staten Europa opnieuw confronteren met deze vragen. “Het is juist goed dat Amerika ons daar opnieuw op wijst,” aldus Andriese.

Een debat dat verder reikt dan Brussel

De bijdrage van Andriese past in een breder Europees debat over migratie, identiteit en veiligheid. Waar sommige partijen benadrukken dat migratie een verrijking kan zijn, leggen anderen de nadruk op sociale cohesie, gedeelde waarden en grenzen aan opvangcapaciteit.

Met haar betoog positioneert Andriese zich duidelijk in dat debat: niet als nuancezoeker, maar als waarschuwer. Of haar analyse breed wordt gedeeld in het Europees Parlement, is een andere vraag. Maar haar woorden laten zien dat het migratievraagstuk steeds vaker wordt geframed als een existentiële kwestie, en niet langer slechts als een beleidsdossier.

📌 FAQ – Veelgestelde vragen over het betoog van Mieke Andriese

❓ Wat was de aanleiding voor haar toespraak?

De recente Amerikaanse nationale veiligheidsstrategie, waarin Europa wordt gewaarschuwd voor interne bedreigingen, waaronder massa-immigratie.

❓ Wat bedoelt Andriese met ‘de grootste bedreiging van binnenuit’?

Zij doelt op grootschalige migratie en de impact daarvan op Europese identiteit, cohesie en veiligheid.

❓ Waarom noemt zij migratie een veiligheidsvraagstuk?

Volgens haar leidt massa-immigratie tot instabiliteit, spanningen in wijken en ondermijning van gedeelde normen, wat uiteindelijk de veiligheid raakt.

❓ Wie bekritiseert zij precies?

Zowel de Europese Unie als de NAVO, die volgens haar onvoldoende oog hebben voor interne bedreigingen.

❓ Is dit standpunt breed gedragen in het Europees Parlement?

Nee. Het is een uitgesproken visie die vooral steun vindt bij rechtse en eurosceptische fracties.

❓ Wat is haar oproep aan Europese leiders?

Meer zelfreflectie, duidelijke keuzes en een actieve verdediging van wat zij ziet als de Europese beschaving.