Woensdagochtend werd Kortrijk opgeschrikt door een bijzonder gewelddadige zedenzaak op het Bruyningpad, een fiets- en wandelroute die doorgaans bekendstaat als rustig en veilig. Wat begon als een ogenschijnlijk gewone ochtend, mondde uit in een traumatische gebeurtenis voor het slachtoffer, maar ook in een opmerkelijke ontknoping dankzij de toevallige aanwezigheid van vier fietsers. Hun rol bleek cruciaal bij het identificeren en vatten van de 25-jarige verdachte, die later die dag door de politie werd opgepakt.

De feiten op het Bruyningpad

Volgens het parket vond de verkrachting plaats in de vroege ochtenduren, toen het slachtoffer alleen onderweg was op het Bruyningpad. De dader sloeg toe op een afgelegen stuk van het pad, waar weinig zicht is en waar struiken en begroeiing beschutting bieden. De aanval gebeurde snel en met geweld, waardoor het slachtoffer nauwelijks kans kreeg om zich te verweren of te vluchten.

Na de feiten liet de dader het slachtoffer achter en probeerde hij te ontkomen. Op dat moment leek hij nog weg te kunnen komen zonder geïdentificeerd te worden. Maar net die ochtend passeerden vier fietsers kort na elkaar het bewuste traject – een toevallige samenloop van omstandigheden die uiteindelijk doorslaggevend zou blijken.

Vier toevallige getuigen

Een van de fietsers was Philippe Evenepoel (naam bekendgemaakt met toestemming), afkomstig uit Heule, een deelgemeente van Kortrijk. Hij was onderweg naar zijn werk toen hij een man zag die zich verdacht gedroeg langs het pad. “Ik zag hem rechtstaan, zijn broek omhoogtrekken en zonder iets te zeggen weglopen,” verklaarde Philippe later. “Het voelde meteen fout aan.”

Ook de drie andere fietsers merkten het vreemde gedrag van dezelfde man op. Sommigen zagen hoe hij haastig wegliep, anderen zagen sporen van een worsteling in de berm. Wat hen verbond, was dat ze allemaal ongeveer hetzelfde signalement konden geven: een jonge man, sportief gekleed, zichtbaar zenuwachtig.

Snelle reactie, geen heldenrol

Opvallend is dat Philippe Evenepoel zelf nadrukkelijk benadrukt dat hij geen held genoemd wil worden. “Ik heb niets bijzonders gedaan,” zei hij. “Ik heb gewoon gezien wat er gebeurde en dat gemeld.” Die houding wordt ook bevestigd door de politie. Volgens hen ging het niet om een heroïsche achtervolging of een burgerarrest, maar om correcte en kalme reacties van burgers die hun waarnemingen doorgaven.

Net die nuchtere aanpak bleek essentieel. De fietsers spraken onderling kort met elkaar, noteerden het tijdstip en het signalement, en contacteerden vrijwel meteen de politie. Die snelle en consistente informatie zorgde ervoor dat de speurders een duidelijk beeld kregen van de verdachte en zijn mogelijke vluchtroute.

Doorbraak in het onderzoek

Dankzij de getuigenissen kon de politie onmiddellijk camerabeelden opvragen in de ruime omgeving van het Bruyningpad. Op verschillende camera’s werd een man gezien die overeenkwam met het signalement van de fietsers. Hij verplaatste zich te voet richting het stadscentrum.

Nog dezelfde dag werd een 25-jarige man opgepakt. Hij voldeed niet alleen aan het signalement, maar bleek ook sporen te dragen die hem in verband brachten met de feiten. Het parket bevestigde later dat de verdachte is aangehouden en voor de onderzoeksrechter is geleid. Over zijn motief of achtergrond werden voorlopig geen details vrijgegeven.

Waarom Philippe geen held wil zijn

Hoewel sommigen Philippe Evenepoel en de andere fietsers op sociale media al snel bestempelden als “helden”, wil hij die titel niet dragen. “De echte moed ligt bij het slachtoffer,” benadrukte hij. “Zij moet hier mee verder leven. Wat wij gedaan hebben, is het minimum.”

Die reactie raakt een gevoelige snaar in het maatschappelijke debat rond zedenfeiten. Experts wijzen erop dat het belangrijk is om de focus niet te verleggen van het slachtoffer naar omstaanders, hoe goedbedoeld ook. Tegelijk onderstrepen ze dat alertheid en burgerzin wel degelijk een verschil kunnen maken, zoals in dit dossier duidelijk is gebleken.

Oproep tot waakzaamheid

De stad Kortrijk en de politie herhaalden na de feiten hun oproep tot waakzaamheid, zonder paniek te zaaien. Het Bruyningpad blijft toegankelijk, maar extra patrouilles werden ingezet en de verlichting zal opnieuw geëvalueerd worden. Slachtofferhulp is ingeschakeld om het slachtoffer bij te staan.

De zaak toont hoe fragiel veiligheid kan zijn, zelfs op plaatsen die als vertrouwd en rustig worden beschouwd. Tegelijk illustreert ze hoe gewone burgers, door alert te zijn en correct te handelen, kunnen bijdragen aan gerechtigheid — niet als helden, maar als verantwoordelijke leden van de samenleving.