Emmanuel (43) op kerstavond om het leven gebracht: “Hij werd met een hamer geslagen en daarna met een mes toegetakeld”
Wat voor velen een avond van licht, samenzijn en hoop had moeten zijn, veranderde op kerstavond in een nachtmerrie die een hele gemeenschap diep heeft geschokt. Emmanuel, een 43-jarige man, werd op brute wijze om het leven gebracht in wat de politie omschrijft als een uitzonderlijk gewelddadig misdrijf. De gruwelijke details kwamen pas later naar buiten, maar de impact was onmiddellijk: ongeloof, verdriet en woede overheersen sinds het nieuws bekend werd.
Een kerstavond die eindigde in geweld
Rond de late avonduren van 24 december ontvingen hulpdiensten een melding van een ernstig incident in een woning. Toen politie en ambulancediensten arriveerden, troffen zij Emmanuel levenloos aan. Pogingen tot reanimatie mochten niet meer baten. Al snel werd duidelijk dat hij door extreem geweld om het leven was gebracht.
Volgens het voorlopige onderzoek werd Emmanuel eerst met een hamer aangevallen. Daarna werd hij met een mes ernstig verwond. De exacte toedracht wordt nog onderzocht, maar justitie spreekt van “opzettelijk en buitensporig geweld”. De plaats delict werd direct afgezet en forensische teams werkten urenlang door, terwijl buiten buren in stilte toekeken, niet begrijpend wat zich in hun straat had afgespeeld.
Een geliefd persoon, geen vijanden
Voor familie en vrienden is het verlies nauwelijks te bevatten. Emmanuel stond bekend als een rustige, zorgzame man die conflicten vermeed. “Hij had geen vijanden,” zegt een familielid geëmotioneerd. “Hij was iemand die anderen hielp, die luisterde, die altijd probeerde te verbinden.”
Buurtbewoners bevestigen dat beeld. “Hij groette iedereen, maakte een praatje,” vertelt een buurvrouw. “Dat dit hem is overkomen, en dan nog op kerstavond, voelt zo onwerkelijk.”
Het feit dat het geweld plaatsvond tijdens een avond die symbool staat voor vrede en menselijkheid, maakt het extra schrijnend. Voor velen zal Kerstmis voortaan onlosmakelijk verbonden zijn met dit verlies.
Politieonderzoek in volle gang
De politie heeft inmiddels een verdachte aangehouden, maar doet voorlopig geen verdere uitspraken over identiteit of motief. Wel bevestigt het Openbaar Ministerie dat de verdachte wordt verhoord op verdenking van doodslag dan wel moord. De komende dagen zal duidelijk worden of er sprake was van een persoonlijke relatie tussen slachtoffer en dader.
Rechercheurs onderzoeken meerdere scenario’s: een uit de hand gelopen ruzie, een gerichte aanval of een daad met een dieperliggende oorzaak. Camerabeelden uit de omgeving, telefoongegevens en verklaringen van getuigen maken deel uit van het onderzoek.
De politie roept mensen die mogelijk iets gezien of gehoord hebben op zich te melden. “Elk detail, hoe klein ook, kan van belang zijn,” aldus een woordvoerder.
Rouw en stille herdenking
In de dagen na het misdrijf verschenen bloemen, kaarsen en briefjes bij de woning van Emmanuel. Mensen uit de buurt kwamen samen voor een stille herdenking, sommigen met tranen in de ogen, anderen in volledige stilte. Het verdriet is tastbaar, net als de behoefte om steun bij elkaar te zoeken.
Een vriendin van Emmanuel verwoordt het zo: “Hij was meer dan een slachtoffer. Hij was een mens met dromen, met liefde voor zijn familie. Dat mag nooit vergeten worden.”
Ook maatschappelijke organisaties spreken hun medeleven uit en benadrukken hoe belangrijk het is om alert te zijn op signalen van escalatie en geweld, vooral tijdens emotioneel beladen periodes zoals de feestdagen.
Een gemeenschap op zoek naar antwoorden
Naast het rauwe verdriet leeft er ook angst. Hoe kon dit gebeuren? Had het voorkomen kunnen worden? Die vragen blijven voorlopig onbeantwoord. Voorlopig rest de gemeenschap niets anders dan rouwen en hopen op duidelijkheid en gerechtigheid.
Justitie benadrukt dat het onderzoek zorgvuldig wordt uitgevoerd. “We begrijpen de emotie en de behoefte aan antwoorden,” stelt het OM. “Maar zorgvuldigheid staat voorop, uit respect voor het slachtoffer en zijn nabestaanden.”
Een leven dat telt
Terwijl het onderzoek doorgaat, proberen familie en vrienden vast te houden aan wie Emmanuel was, niet aan hoe hij stierf. Zijn naam wordt genoemd in gebeden, herinneringen worden gedeeld, foto’s circuleren waarin hij lacht, leeft, aanwezig is.
Op een kaartje tussen de bloemen staat een eenvoudige zin, geschreven in haastig handschrift:
“Je had hier nog moeten zijn. Rust in vrede.”
Voor Emmanuel kwam die vrede veel te vroeg.




