Wisconsin, waar de gestage stroming van de Mississippi de onopvallende rust van het leven langs de rivier weerspiegelt. Voor Eliotte Marie Heinz, een 22-jarige masterstudente aan de Viterbo University, was deze wandeling langs Front Street South een routineuze route naar haar appartement buiten de campus, op korte afstand van de levendige bars in het centrum waar ze met vrienden graag kwam.

Op bewakingsbeelden, vastgelegd om 3:22 uur ‘s ochtends terwijl ze in zuidelijke richting wandelde nabij het 500-blok – ontspannen in een wit T-shirt en spijkerbroek – zullen de beelden het laatste visuele spoor vormen van een veelbelovend leven dat abrupt werd beëindigd. Drie dagen later, op 23 juli, werden haar stoffelijke resten meer dan 16 kilometer stroomafwaarts, nabij Brownsville, Minnesota, gevonden door een lokale visser te midden van de stroming van de rivier. Op 10 december 2025 heeft het bureau van de lijkschouwer van La Crosse County het definitieve autopsierapport vrijgegeven. Daarin staat dat haar dood een accidentele verdrinking was, zonder aanwijzingen voor externe invloeden. Wel bleek uit toxicologisch onderzoek dat ze een bloedalcoholgehalte van 0,193 procent had – meer dan het dubbele van de wettelijke limiet voor autorijden in Wisconsin. Deze definitieve conclusie heeft de discussie over veiligheid langs de waterweg die La Crosse kenmerkt, opnieuw aangewakkerd. Opluchting gaat hand in hand met hernieuwde oproepen tot preventieve maatregelen.

Eliotte groeide op in het kleine dorpje Hortonville, ongeveer 240 kilometer ten noordoosten van La Crosse, in een gezin waar onderwijs en empathie belangrijke waarden zijn voor karaktervorming. Als middelste van drie kinderen stond ze bij de buren bekend als het meisje dat tijdens haar middelbare schooltijd talentenjachten organiseerde en vrijwilligerswerk deed bij lokale voedselbanken. Haar weg naar Viterbo begon aan de Universiteit van Wisconsin-La Crosse, waar ze een bachelordiploma in de psychologie behaalde met een minor in sociologie. Ze verdiepte zich in vakken over menselijk gedrag en sociale dynamiek. Professoren daar prezen haar talent om theorie te verbinden met de praktijk, en noemden haar essays over veerkracht in de gemeenschap vaak als treffende voorbeelden. “Eliotte had een gave om de menselijke kant van data te zien,” schreef een voormalige docent in een eerbetoon in de universiteitsnieuwsbrief. Aangetrokken door Viterbo’s focus op dienstverlenend leren binnen een katholiek kader, schreef ze zich in voor de masteropleiding klinische geestelijke gezondheidszorg, met het oog op een carrière waarin ze ouders zou ondersteunen tijdens levensveranderingen.

Op Viterbo, een compacte campus met uitzicht op de kliffen van de Mississippi, bloeide Eliotte op in haar tweede jaar, waarbij ze rigoureuze seminars combineerde met praktische stages bij regionale klinieken. Ze begeleidt groepssessies voor tieners die met stress worstelen, waarbij ze put uit haar eigen ervaringen met het combineren van studie en een parttimebaan in een campuscafé. Klasgenoten beschrijven haar als het betrouwbare groepslid dat studiesessies inplande op gezellige plekken zoals het Pearl Street Coffeehouse, en altijd arriveerde met zelfgemaakte snacks en bemoedigende woorden. Haar sociale media stonden vol met foto’s van deze momenten: wandelen over de Grandad Bluff-paden, juichen bij basketbalwedstrijden van de Viterbo V-Hawks, of ontspannen met indie-afspeellijsten tijdens late avond brainstormsessies voor haar scriptie. De zomers brachten kajaktochten op de Black River en familiebezoeken terug naar Hortonville, waar ze haar moeder, een schoolbestuurder, hielp met het organiseren van evenementen voor de gemeenschap. “Zij was onze stille kracht”, vertelde haar vader, een gepensioneerde monteur, met trots aan lokale verslaggevers tijdens de zoektocht. Eliottes ambities reiken verder dan haar afstuderen; ze was begonnen met het opzetten van een eigen praktijk, gespecialiseerd in welzijn voor jongeren, geïnspireerd door de kwetsbaarheidsworkshops van Brené Brown.

Die zaterdagavond paste perfect in het relaxte ritme van het studentenleven in La Crosse, een stad met 52.000 inwoners waar de rivier zowel de economische slagader als een recreatieve trekpleister is. Eliotte ging met een klein groepje vriendinnen naar Bronco’s Bar, een begrip in de historische pakhuiswijk, bekend om zijn pooltafels, speciaalbieren en de quizavonden op donderdag. Verscholen bij de kruising van Front Street en King Street, is de locatie een populaire plek voor zowel pas afgestudeerden als studenten, met terrassen die uitlopen op de stoep langs de rivier. De avond verliep zoals gebruikelijk met een mix van bijpraten – over deadlines voor stages, reisplannen voor de herfstvakantie – en lichte hapjes in het neonlicht van de bar. Rond half drie ‘s nachts, zoals de groep vertelde, besloot Eliotte de bekende route van anderhalve kilometer naar huis te lopen, in plaats van een lift te nemen. Ze gaf de voorkeur aan de frisse lucht en het sterrenhemelpad dat ze zo goed kende. Camerabewaking vanuit nabijgelegen bedrijven volgde haar: ze liep met vaste stappen langs de aanlegsteiger, waarschijnlijk met haar telefoon in de hand voor een snel berichtje of navigatiecheck, en haar tred en gedrag vertoonden geen tekenen van stress.

Tegen het middaguur op zondag 20 juli ontstond er bezorgdheid in haar omgeving toen Eliotte zich nog niet had laten zien. Een huisgenoot, die haar afwezigheid in het gedeelde appartement opmerkte, nam contact op met vrienden voordat ze rond 10:26 uur de autoriteiten waarschuwde. De politie van La Crosse beschouwde het aanvankelijk als een welzijnscontrole, standaard voor jongvolwassenen in een universiteitsstad, maar de nabijheid van de rivier – slechts een paar straten verwijderd van de plek waar ze voor het laatst was gezien – leidde tot onmiddellijke escalatie. Binnen enkele uren…