“Anuna De Wever vraagt vrijspraak in proces over vandalisme bij Israëlisch bedrijf in Doornik”
Anuna De Wever vraagt vrijspraak op proces rond vandalisme bij Israëlisch bedrijf
De correctionele rechtbank in Doornik vormde dinsdag het toneel van een proces dat veel meer omvatte dan enkel de feiten van vandalisme. Voor de rechtbank verschenen de advocaten van klimaatactiviste en publieke figuur Anuna De Wever, die hun cliënte verdedigen tegen beschuldigingen van vernieling en lidmaatschap van een criminele organisatie.
Volgens het parket zou De Wever betrokken zijn geweest bij een pro-Palestijnse actie in december 2023, waarbij schade werd aangericht aan het bedrijventerrein van OIP Sensor Systems, een Belgische dochteronderneming van het Israëlische defensiebedrijf Elbit Systems. Elbit is een belangrijke leverancier van drones aan het Israëlische leger, drones die regelmatig worden ingezet bij militaire operaties in de Gazastrook.
De context van de actie
Op 14 december 2023 verzamelde een groep van ongeveer 80 activisten zich op het terrein van OIP in Doornik. De actie werd georganiseerd door verschillende pro-Palestijnse organisaties, die het bedrijf ervan beschuldigden “direct bij te dragen aan oorlogsmisdaden” door materiaal te leveren dat wordt ingezet bij luchtaanvallen.
Tijdens de actie werden hekken opengebroken, muren beklommen en slogans op het terrein aangebracht. Ook zouden ramen zijn ingegooid en enkele voertuigen zijn beschadigd. Volgens de politie ging het om doelbewuste vernielingen met politieke motieven. Voorstanders van de actie spraken echter van een “symbolische bezetting” die bedoeld was om de aandacht te vestigen op de rol van Belgische bedrijven in het internationale wapenhandelsnetwerk.
De aanklacht
Het openbaar ministerie beschuldigt De Wever van vernieling, binnendringen op privéterrein en zelfs deelname aan een criminele organisatie. Vooral dat laatste weegt zwaar, omdat het suggereert dat er sprake was van een georganiseerde structuur met het doel illegale acties uit te voeren. Het parket benadrukte dat dit niet louter een spontane betoging was, maar een zorgvuldig voorbereide operatie die de grenzen van legitiem protest ver overschreed.
De Wever zelf ontkent de beschuldigingen. Haar advocaten stellen dat er geen enkel bewijs is dat zij actief heeft deelgenomen aan de vernielingen. Volgens hen was haar aanwezigheid beperkt tot vreedzaam protest en mag dit niet worden gelijkgesteld aan criminele activiteiten.
Verdediging door de advocaten
De verdediging vroeg dinsdag dan ook uitdrukkelijk om vrijspraak. Volgens de advocaten is het disproportioneel om klimaatactivisten of pro-Palestijnse demonstranten te vervolgen alsof het om een criminele bende gaat.
Een van de advocaten stelde scherp: “Het recht op protest is een fundamenteel democratisch recht. Het parket probeert hier activisme te criminaliseren. Het is onaanvaardbaar dat vreedzame actievoerders op dezelfde lijn worden gezet als georganiseerde misdaad.”
Ook benadrukten de advocaten dat De Wever bekendstaat als een publieke figuur die altijd vreedzaam actie voert. Ze zou net aanwezig zijn geweest om geweld te voorkomen, niet om het te stimuleren.
Steun en solidariteit
Buiten het gerechtsgebouw hadden zich een vijftigtal sympathisanten verzameld, met spandoeken waarop stond te lezen: “Solidariteit is geen misdaad” en “Stop de wapenhandel met Israël”.
De aanwezigen betuigden hun steun aan De Wever en andere beklaagden, en riepen slogans waarin ze de Belgische overheid opriepen tot meer transparantie over de samenwerking met buitenlandse wapenbedrijven.
Voor velen was dit proces meer dan een juridische procedure: het werd gezien als een proefproces over de grenzen van burgerlijk verzet en de vraag of internationale solidariteit in de context van Palestijns lijden een legitiem doel kan zijn voor actie.
Politieke en maatschappelijke reacties
De zaak heeft ook op politiek vlak veel stof doen opwaaien. Voorstanders van de actie zien het proces als een poging om de pro-Palestijnse beweging monddood te maken. Ze wijzen erop dat de kern van het probleem ligt bij de aanwezigheid van bedrijven zoals Elbit in België, en niet bij de activisten die deze aanwezigheid aan de kaak stellen.
Critici daarentegen menen dat er een duidelijke grens moet blijven tussen vreedzaam protest en crimineel gedrag. “Wie bewust eigendom vernielt en het werk van een bedrijf verstoort, kan zich niet verschuilen achter het recht op vrije meningsuiting,” aldus een lokale politicus.
Het onderzoek
De Rijkswacht en de federale recherche onderzochten maandenlang de rol van de verschillende deelnemers. Videobeelden, telefoongegevens en getuigenverklaringen werden verzameld om te bepalen wie verantwoordelijk was voor de vernielingen. Hoewel sommige deelnemers hun verantwoordelijkheid hebben toegegeven, blijft het volgens de advocaten van De Wever onduidelijk of zij persoonlijk betrokken was bij strafbare feiten.
Vooruitzicht
De rechtbank van Doornik zal zich de komende weken buigen over de feiten en de argumenten van beide partijen. Het vonnis wordt naar verwachting later dit najaar uitgesproken.
Intussen blijft de spanning hoog, want de uitkomst van dit proces kan een belangrijk precedent scheppen. Wordt activisme in België voortaan sneller gecriminaliseerd, of erkent de rechtbank dat de grenzen tussen burgerlijke ongehoorzaamheid en strafbare feiten niet altijd zwart-wit zijn?
Conclusie
De zaak rond Anuna De Wever is uitgegroeid tot een symbooldossier dat veel verder reikt dan de muren van de correctionele rechtbank in Doornik. Het gaat over de vraag hoe ver burgers mogen gaan om hun stem te laten horen, over de rol van Belgische bedrijven in internationale conflicten, en over de balans tussen vrijheid van meningsuiting en
openbare orde.
Wat ook het vonnis zal zijn, één ding staat vast: dit proces heeft de discussie over protest, legitimiteit en internationale verantwoordelijkheid opnieuw op scherp gezet in de Belgische samenleving.
