Deze 54-jarige VUB-professor is sinds 2016 vermist. Zijn familie kreeg plotseling een teken van leven. Wat zorgde ervoor dat hij tien jaar lang door Iran werd vastgehouden?
Drie maanden na verdwijning VUB-gastprofessor Djalali krijgt familie teken van leven
Het is drie maanden geleden dat de Belgische VUB-gastprofessor Ahmadreza Djalali, die tevens arts is, in Iran werd gevangengenomen. De verdwijning van Djalali leidde tot grote bezorgdheid en internationale oproepen om zijn onmiddellijke vrijlating. Zijn familie en collega’s gaven niet op in hun strijd voor gerechtigheid. Deze week ontving zijn familie eindelijk een teken van leven, maar het nieuws brengt zowel opluchting als bezorgdheid. Djalali blijkt opnieuw te zijn overgebracht naar de beruchte Evin-gevangenis in Teheran, waar hij sinds zijn arrestatie eerder werd vastgehouden.
De boodschap kwam via een bericht van zijn vrouw, Vida Mehrannia, die haar verdrietige en verontrustende update deelde op het sociale media platform X (voorheen Twitter). Ze bevestigde dat haar man weer was overgebracht naar de Evin-gevangenis, een van de beruchtste gevangenissen in Iran, die wereldwijd bekend staat om zijn slechte omstandigheden en de wrede behandeling van gevangenen. De omstandigheden van Djalali’s detentie zijn al langer onderwerp van verontrusting bij mensenrechtenorganisaties.
De strijd voor zijn vrijlating gaat door
In haar bericht bedankte Vida Mehrannia verschillende politieke instanties voor hun steun, waaronder de Zweedse minister van Buitenlandse Zaken Maria Stenergard, het Vlaams Parlement, de Europese Commissie, de Verenigde Naties en Amnesty International. Al deze organisaties hebben zich actief ingezet voor de vrijlating van Djalali en blijven druk uitoefenen op de Iraanse autoriteiten om hem een eerlijk proces en zijn vrijheid te geven.
“Mijn man heeft recht op zijn vrijheid. Dit kan niet doorgaan,” zei Mehrannia in haar bericht. Ze benadrukte de dringende noodzaak voor de internationale gemeenschap om de druk op Iran op te voeren, zodat Djalali snel vrijkomt en weer veilig bij zijn familie kan zijn. Ze herhaalde haar oproep om haar man onmiddellijk vrij te laten, omdat hij al veel te lang onder onmenselijke omstandigheden in een Iraanse gevangenis wordt vastgehouden.
Politieke spanning en de rol van internationale druk
De zaak van Djalali heeft niet alleen de aandacht van mensenrechtenactivisten getrokken, maar ook die van politieke leiders wereldwijd. Djalali was tijdens zijn detentie onder zware druk gezet om een bekentenis af te leggen, wat zijn familie en collega’s in België en Zweden krachtig verwerpen. De professor werd destijds gearresteerd op beschuldiging van spionage, een beschuldiging die zijn familie en de internationale gemeenschap ontkent en als politiek gemotiveerd beschouwt.
De strijd van zijn familie heeft de afgelopen maanden veel publieke aandacht getrokken. In België is er veel bezorgdheid over de situatie, vooral gezien de banden van Djalali met de Vrije Universiteit Brussel (VUB), waar hij werkte als gastprofessor. De Belgische overheid heeft in verschillende verklaringen haar bezorgdheid geuit en haar steun betuigd aan de zaak van Djalali, maar er is tot nu toe geen concrete vooruitgang geboekt. In de tussentijd wordt er steeds meer druk uitgeoefend door de Zweedse regering, die de zaak eveneens hoog op haar agenda heeft staan.
Reactie van mensenrechtenorganisaties
Amnesty International en andere mensenrechtenorganisaties hebben de behandeling van Djalali scherp veroordeeld en eisen dat de Iraanse autoriteiten onmiddellijk stoppen met het schenden van zijn rechten. Ze wijzen erop dat Djalali in een regime wordt vastgehouden dat bekend staat om de wrede behandeling van gevangenen, het systematisch schenden van mensenrechten en de vervolging van intellectuelen die zich kritisch uitspreken tegen het regime.
“Het is absoluut onaanvaardbaar dat professor Djalali al deze maanden zonder proces vastzit. Iran moet onmiddellijk de rechten van deze onschuldige man respecteren en hem vrijlaten,” zei een woordvoerder van Amnesty International. De organisatie heeft wereldwijd campagnes georganiseerd om Djalali’s vrijlating te eisen en blijft de situatie op de voet volgen.
De impact op Djalali’s familie en collega’s
De zaak van Djalali heeft ook een persoonlijke impact op zijn familie en collega’s. Zijn vrouw, Vida Mehrannia, heeft haar leven gewijd aan het ondersteunen van haar man en haar beroep te blijven doen voor gerechtigheid. De kinderen van het paar hebben hun vader gemist, maar hun moeder blijft hen ondersteunen in de moeilijke tijden.
Collega’s van de VUB, waar Djalali lesgaf voordat hij werd gearresteerd, blijven zich inzetten voor zijn zaak. VUB rector Caroline Pauwels benadrukte dat de universiteit zich actief blijft inzetten voor de vrijlating van Djalali. “Dit is een zaak die niet alleen de academische wereld aangaat, maar iedereen die zich inzet voor vrijheid en mensenrechten,” zei Pauwels. “We blijven de druk opvoeren en staan volledig achter de familie Djalali.”
Wat nu?
De situatie blijft uiterst gespannen, en er is weinig bekend over de komende stappen van de Iraanse autoriteiten. De familie van Djalali heeft haar hoop gevestigd op de internationale gemeenschap en haar druk op Iran om een einde te maken aan de onterechte detentie van de professor.
De zaak van Djalali is een scherp voorbeeld van de toenemende spanningen tussen westerse landen en Iran op het gebied van mensenrechten. De internationale gemeenschap blijft haar steun betuigen aan de familie en roept de Iraanse regering op om deze onschuldige man vrij te laten.
Met de hernieuwde oproepen voor Djalali’s vrijlating, kan er wellicht eindelijk enige vooruitgang worden geboekt in deze al te lange strijd. Voor nu blijft de situatie gespannen, maar de hoop van de familie en de steun van de internationale gemeenschap zijn onverminderd groot.