TURNHOUT – Een 48-jarige man uit Grobbendonk heeft na maanden van onvoorstelbare mishandeling, vernedering en gevangenschap kunnen ontsnappen uit het hondenhok waarin zijn echtgenote hem herhaaldelijk opsloot. De zaak, die woensdag voor de rechtbank in Turnhout werd behandeld, wordt door zowel magistraten als advocaten omschreven als “één van de meest afschuwelijke dossiers van de afgelopen jaren”.

Een uitgemergelde man aan het keukenraam

Op dinsdag 18 maart 2025 werd een gezin in Grobbendonk opgeschrikt door een halfnaakte, zwaargewonde man die wanhopig op hun keukenraam klopte. Hij was zichtbaar uitgeput, uitgedroogd en volledig gedesoriënteerd. De man, slechts gekleed in een T-shirt en onderbroek, smeekte om hulp: hij had zojuist weten te ontsnappen uit het hondenhok waarin zijn vrouw, Anna V. (47), hem opnieuw had opgesloten.

De politie arriveerde snel ter plaatse. Toevallig fietste een buurman langs die het slachtoffer – ondanks zijn drastische fysieke aftakeling – nog herkende en zijn adres kon doorgeven. “Een klein wonder,” aldus openbaar aanklager Hanne Hendrickx.

Van gezonde man naar ‘verbrand skelet’

Volgens het onderzoek was het slachtoffer aan het begin van de relatie een gezonde, sterke man. Foto’s na zijn ontsnapping tonen echter een lichaam dat nauwelijks nog levensvatbaar leek. “Wat we zagen, was een verbrand skelet,” zei Hendrickx in de rechtszaal. “Er was amper nog iets over van de man die hij ooit was.”

Anna V. probeerde na haar arrestatie nog snel een rookgordijn op te trekken: ze beweerde dat haar man depressief was en zichzelf verwondde. Ze mocht zelfs even mee in de ziekenwagen — tot een ambulancier hoorde dat ze hem in het oor fluisterde: ‘Je moet zwijgen.’ Dat moment deed alle alarmbellen afgaan en de vrouw werd onmiddellijk uit de wagen verwijderd en gearresteerd.

Pure slavernij achter de vier muren van hun woning

Tijdens een eerste verhoor probeerde het slachtoffer zijn vrouw nog te beschermen. Hij gaf aan dat het zijn eigen schuld was, omdat hij het huishouden niet goed deed. Maar het duurde niet lang voordat de omvang van de gruwel duidelijk werd.

Hij werd geslagen met vuisten en voorwerpen, uitgehongerd gehouden en dagenlang gedwongen het huis schoon te maken. De uitwerpselen van hun zestig honden moest hij opruimen met bleekmiddel — op blote voeten, omdat zijn vrouw zijn schoenen had verstopt. Daardoor liep hij bijtende, open wonden op. Om te controleren dat hij écht de hele dag doorwerkte, installeerde ze camera’s in huis.

“Het ging om pure slavernij,” aldus de procureur. “Dit ging ver voorbij elke vorm van normale relatieproblemen.”

Opsluiting, kokend water en totale ontreddering

Het slachtoffer werd meerdere keren opgesloten in het tuinhuis en in het hondenhok. Eén keer werd hij in een donkere kelder gestopt zonder eten of drinken. Veertien dagen voor zijn ontsnapping goot Anna V. kokend water over hem heen omdat twee honden waren gestorven — volgens haar door zijn schuld.

“Mijn cliënt is op het nippertje aan de dood ontsnapt,” verklaarde zijn advocaat Freddy Mols. “Hij verkeerde in een staat van ernstige uitdroging, ondervoeding en psychische ontreddering. De komende jaren zal hij intensieve therapie nodig hebben.”

Bewijsmateriaal door de dader zelf geleverd

Tijdens het onderzoek werden meerdere filmpjes teruggevonden die Anna V. zelf maakte. Ze filmde de vernederingen en lachte erbij. Op een fragment is te zien dat de man zelfs niet genoeg kracht had om zijn jas nog aan te trekken.

Het slachtoffer eist een voorlopige schadevergoeding van 10.000 euro, een bedrag dat zeer waarschijnlijk oploopt.

Acht jaar cel geëist

Het openbaar ministerie vraagt acht jaar gevangenisstraf. “De verwondingen spreken voor zich. Ze ontkent niet alles, maar minimaliseert wel,” zei Hendrickx.

De advocate van Anna V., Romy Geysen, benadrukte dat haar cliënte nu “een andere vrouw” zou zijn. Financiële problemen, een explosief groeiend aantal honden en vervroegde menopauze zouden “tot emotionele ontsporing” hebben geleid. Volgens haar spreekt het slachtoffer zelf van drie maanden misbruik, niet van een jaar.

‘Ik kon het niet meer aan’

Anna V. nam zelf nog kort het woord: “Ik was zo moe. Ik kon het niet meer aan en heb dat dan op hem uitgewerkt. Ik besef nu dat het nooit had mogen gebeuren.”

Het slachtoffer was niet aanwezig op de zitting.

Vonnis volgt op 7 januari.