De formatie van een nieuw kabinet sleept zich voort en volgens Jesse Klaver gaat het nu precies de verkeerde kant op.

Wat begon als een strijd om een stabiele meerderheidscoalitie, lijkt langzaam te veranderen in een scenario waarin een minderheidskabinet de enige overgebleven optie wordt.

En dat schiet bij de GroenLinks-PvdA-leider volledig in het verkeerde keelgat. Volgens hem worden de mensen die op verandering hoopten nu simpelweg “belazerd”.

Minderheidskabinet duikt opnieuw op in formatiegesprekken

Klaver ziet al dagen dezelfde trend terugkeren: de onderhandelingen lopen steeds duidelijker richting een samenwerking tussen VVD, D66 en CDA, zonder dat ze een meerderheid vormen in de Tweede Kamer.

In totaal zouden deze partijen samen slechts 66 zetels hebben. Dat betekent dat ze voor vrijwel elk plan steun moeten zoeken bij oppositiepartijen.

Volgens Klaver is dat geen constructie waar Nederland nu op zit te wachten. Hij vindt het onbegrijpelijk dat partijen in een periode van internationale onrust niet kiezen voor stabiliteit, maar voor een wankel experiment zonder duidelijke basis.

Vooral dat de VVD nog steeds vasthoudt aan een blokkade tegen zijn partij, en daar feitelijk voor beloond wordt, noemt hij wrang.

Waarom een minderheidskabinet volgens Klaver een slecht idee is

De spanning in Europa loopt op, de economische omstandigheden zijn fragiel en de geopolitieke situatie is allesbehalve rustig. In de ogen van Klaver vraagt deze tijd om stevige samenwerking, niet om losse afspraken per onderwerp. Hij waarschuwt dat een minderheidskabinet telkens gefragmenteerde deals moet sluiten, wat leidt tot onvoorspelbaar beleid en voortdurende politieke druk.

Voor onderwerpen zoals stikstof, woningbouw en klimaatbeleid is volgens hem langetermijnstabiliteit nodig. Met een kabinet dat afhankelijk is van wisselende meerderheden komt die er niet. Klaver noemt het daarom een “riskant experiment”, dat vooral veel onzekerheid creëert bij burgers die juist behoefte hebben aan duidelijkheid.

Onvrede over gebrek aan verandering

Een van Klavers grootste frustraties is dat veel kiezers in november hun stem gaven met de wens voor een andere koers.

De formatiepresentatie van de afgelopen weken maakt voor hem duidelijk dat die wens nu wordt genegeerd. “Kiezers die duidelijk voor verandering kozen, worden hiermee belazerd”, stelt hij.

Volgens hem kiezen VVD, D66 en CDA niet voor de sterkst mogelijke samenwerking, maar voor een route die vooral handig is voor henzelf. Hij vindt dat het land recht heeft op een kabinet dat door een meerderheid wordt gedragen en dat verantwoordelijkheid durft te nemen.

Geen gedoogsteun vanuit GroenLinks-PvdA

De vraag werd uiteraard gesteld: gaat GroenLinks-PvdA dan gedogen als een minderheidskabinet hun steun nodig heeft? Klaver was onverbiddelijk. Zijn antwoord is simpel: nee.

Hij ziet niets in deelakkoorden vooraf en hij wil niet dat zijn partij wordt gebruikt als vangnet voor een kabinet dat zelf geen stevige basis heeft.

Volgens hem kan GroenLinks-PvdA alleen oordelen over plannen wanneer die daadwerkelijk op tafel liggen, niet op basis van vrijblijvende afspraken die maanden van tevoren worden gemaakt.

Dit standpunt maakt de situatie voor VVD, D66 en CDA nóg lastiger. Zonder gedoogsteun wordt het voor een minderheidskabinet bijzonder ingewikkeld om beleid erdoor te krijgen.

Waarom de formatie zo muurvast lijkt te zitten

Er wordt al maanden gepraat over nieuwe samenwerking, maar de posities lijken nauwelijks te veranderen.

De VVD houdt vast aan haar blokkade richting GroenLinks-PvdA, ondanks druk van verschillende partijen om die los te laten. D66 en CDA lijken ondertussen niet bereid om een nieuwe richting in te slaan die wel naar een meerderheidskabinet zou kunnen leiden.

Volgens politieke bronnen zorgt deze starre houding ervoor dat alternatieve coalities bij voorbaat worden afgeschoten.

Dat leidt ertoe dat formatiestrategen uiteindelijk bij de minst ideale optie uitkomen: een minderheidsregering wereldwijd bekend als een kwetsbare, instabiele vorm van bestuur.

Internationale spanningen spelen op de achtergrond mee

Klaver wijst erop dat de internationale context momenteel allesbehalve rustig is.

De verhouding tussen grote mogendheden is gespannen, in meerdere regio’s laait conflict op en economische onzekerheid blijft toenemen. In zijn ogen maakt dit het nog onbegrijpelijker dat in Nederland geen meerderheid wordt gevormd.

Hij benadrukt dat juist nu heldere keuzes nodig zijn: stevig migratiebeleid, voorspelbare klimaatplannen en een consistente strategie voor economische groei. Een kabinet dat elke week opnieuw moet onderhandelen over steun, kan die richting volgens hem onmogelijk bieden.

Waarom Klaver vasthoudt aan een meerderheidskabinet

Voor Klaver staat vast dat een meerderheidskabinet de enige manier is om Nederland de komende jaren zekerheid te geven.

Het biedt politieke rust en duidelijk beleid voor zowel burgers als bedrijven. Een minderheidskabinet kan dat niet garanderen.

Daarnaast denkt hij dat het Nederlandse publiek teleurgesteld raakt wanneer politieke partijen niet durven te kiezen voor verantwoordelijkheid. Hij vindt dat partijen die zich in de campagne sterk profileerden nu niet moeten terugkrabbelen uit angst voor politieke risico’s.

Reacties uit de Kamer en daarbuiten

Binnen de Tweede Kamer wordt het debat steeds feller. Sommige partijen vinden dat Klaver overdrijft en dat een minderheidskabinet best kan functioneren.

Andere partijen geven hem juist gelijk en zien dat de blokkades en politieke spelletjes het proces onnodig blokkeren.

Op sociale media wordt druk gereageerd. Een deel van het publiek vraagt zich af waarom zoveel partijen elkaar uitsluiten, terwijl anderen vinden dat GroenLinks-PvdA zelf ook scherper zou moeten kijken naar compromissen. Feit is dat de discussie voorlopig nog niet klaar is.

Hoe nu verder?

De komende dagen zijn cruciaal. Formateurs proberen nog steeds of ze de drie partijen naar een concreet akkoord kunnen leiden.

Als dat niet lukt, dreigt de formatie opnieuw vast te lopen. In dat scenario moeten alle partijen opnieuw naar de tekentafel.

Klaver blijft ondertussen duidelijk: zijn partij gaat niet buigen voor een halfslachtige oplossing. Hij zegt te blijven strijden voor een kabinet dat echt gedragen wordt door een meerderheid en dat de koers van Nederland stevig en overtuigend kan bepalen.

Conclusie: politiek op een kruispunt

Met de waarschuwing dat kiezers worden belazerd, zet Klaver de druk vol op de ketel. Volgens hem verdient Nederland een stabiel kabinet, geen experiment dat bij het eerste zuchtje politieke tegenwind al begint te wankelen.

De komende dagen zullen bepalen welke richting Nederland op gaat: zekerheid of onzekerheid, meerderheid of minderheid.