Bijna twee weken lag Daniël levenloos in zijn appartement in Arnhem-Zuid. De vitrage half dicht, het licht soms aan, soms uit. Een flat waar normaal niemand opvalt, maar waar de afgelopen maanden een duister verhaal naar boven kwam dat de buurt in zijn greep houdt. Want terwijl zijn lichaam langzaam begon te ontbinden in de kleine woonkamer, ging het leven in zijn slaapkamer gewoon door: zijn vriendin — of beter gezegd, de vrouw die zichzelf zijn vriendin noemde — bleef klanten ontvangen. Alsof niets in dat huis veranderd was. Alsof zijn dood niet bestond.

Die vrouw, een 32-jarige Arnhemse met de bijnaam **Gigi**, zit inmiddels al maanden vast. Ze wordt verdacht van moord op Daniël, een stille, wat teruggetrokken man die door buren omschreven werd als “vriendelijk, maar kwetsbaar”. Woensdag begint haar zaak in de rechtbank van Arnhem, en de belangstelling is groot. Niet alleen vanwege de gruwelijke feiten, maar vooral door de vraag die boven alles hangt: **wie is Gigi, en wat gebeurde er werkelijk in dat appartement?**

### **Een vrouw met vele gezichten**

Gigi — een naam die ze zelf “haat”, volgens mensen uit haar omgeving — leefde volgens politie en justitie een turbulent bestaan.

Ze wisselde geregeld van adres, had schulden, en verbleef af en toe in opvanglocaties. Toch wist ze mensen om haar heen te betoveren: charisma, charme, en een vermogen om zich in verschillende rollen te bewegen.

In cafés noemde ze zichzelf styliste. Tegen kennissen vertelde ze dat ze “aan het sparen was voor een eigen studio”. Tegen mannen zei ze dat ze “in een moeilijke situatie zat” en financiële hulp nodig had. In werkelijkheid belde ze vanuit Daniëls appartement regelmatig klanten die ze in zijn slaapkamer ontving.

Hoe Daniël precies in haar wereld belandde, is volgens vrienden een raadsel. Hij was rustiger, zachter, iemand die liever achter de schermen leefde dan midden in de chaos. Maar zoals een buurvrouw het omschreef:
**“Hij had een groot hart. Misschien té groot.”**

### **De laatste dagen**

Wat er in de laatste dagen van Daniëls leven gebeurde, is nog altijd gehuld in mysterie. De aanklacht noemt het “moord door geweldpleging”, maar details lekten niet eerder uit. Wel staat vast dat Daniël al minstens tien dagen dood was toen de politie binnenviel.

Het begon met klachten uit de buurt:

* Een vreemde geur in het trappenhuis.
* Mannen die op ongebruikelijke tijdstippen aanbelden.
* Gigi die vaker overstuur was — soms schreeuwend, soms zacht fluisterend, en soms opvallend vrolijk.

Toen de politie uiteindelijk ingreep, was het tafereel dat agenten aantroffen volgens bronnen “schokkend en surrealistisch”: Daniël lag in ernstige staat van ontbinding, terwijl persoonlijke spullen door het hele appartement verspreid waren. De slaapkamer was duidelijk in gebruik. Het bed lag strak opgemaakt, er lagen make-upresten en parfum op het nachtkastje, en er stonden zelfs nog twee lege bierflesjes.

Alsof iemand er nog gewoond had.
Alsof iemand er nog gewerkt had.
En dat had ze.

### **Een dubbele werkelijkheid**

Wat de zaak zo huiveringwekkend maakt, is niet alleen de dood van Daniël, maar het feit dat “zijn vriendin” gewoon bleef doorgaan. Politie en gedragsexperts noemen het “emotionele ontkoppeling”, een vorm van extreme afstand tot de realiteit.

Volgens een bron dicht bij het onderzoek verklaarde Gigi tijdens haar arrestatie dat ze “niet wist wat ze moest doen” en dat ze “bang was om gevonden te worden”. Maar waarom ze klanten bleef ontvangen terwijl het lichaam van Daniël nog in de woonkamer lag, blijft een van de meest duistere vragen in deze zaak.

Een rechercheur omschreef het zo:
**“Het is alsof er twee werelden bestonden: de werkelijkheid van Daniëls dood, en de schijnwereld waarin zij leefde.”**