“Rechtbank gelooft deze vrouwen, maar er is geen bewijs”: Gentse dj’s vrijgesproken van verkrachting ondanks pijnlijke getuigenissen
De correctionele rechtbank in Gent heeft dinsdag een opvallend en zwaarbeladen vonnis uitgesproken in een zaak die de stad en ver daarbuiten beroert. Twee jonge dj’s, beiden begin dertig en actief in de Gentse uitgaansscene, stonden terecht voor de verkrachting van in totaal negen jonge vrouwen. De slachtoffers deden indringende en emotionele verklaringen, waarin ze gedetailleerd vertelden over hun nachten vol angst en vernedering. Toch oordeelde de rechtbank dat er onvoldoende bewijs was om de beschuldigden schuldig te verklaren.
Het resultaat: vrijspraak. Maar niet zonder dat de rechter benadrukte dat hij de verklaringen van de vrouwen geloofwaardig achtte.
De aanklachten: negen vrouwen, één patroon
De zaak kwam aan het licht in 2022, toen meerdere vrouwen afzonderlijk klacht indienden tegen dezelfde twee dj’s. De slachtoffers, allen tussen 18 en 25 jaar oud, kenden de mannen vanuit het uitgaansleven en vertelden een vergelijkbaar verhaal: na een avondje stappen of na een afterparty zouden ze door de dj’s zijn geïsoleerd, gedwongen en verkracht.
Volgens de vrouwen hanteerden de mannen telkens dezelfde tactiek: ze maakten gebruik van alcohol, drugs en hun status in de uitgaansscene om vertrouwen te winnen. Daarna zouden de slachtoffers tegen hun wil in seksueel contact hebben moeten ondergaan. “Hij keek me recht in de ogen en zei dat ik niet moest doen alsof ik het niet wilde,” getuigde één van hen.
De slachtoffers kenden elkaar niet, maar hun verklaringen vertoonden opvallende gelijkenissen. Dat versterkte aanvankelijk de overtuiging bij het parket dat ersprake was van een duidelijk patroon.
De eis: vijf jaar cel
Tijdens het proces eiste het openbaar ministerie vijf jaar effectieve gevangenisstraf voor beide beklaagden. Volgens de aanklager waren de verklaringen van de slachtoffers consistent, gedetailleerd en in lijn met de signalen die vaker voorkomen bij seksueel misbruik.
“Dit gaat niet om losse beschuldigingen, maar om een reeks van negen vrouwen die los van elkaar dezelfde ervaringen beschrijven,” stelde de procureur. “Als dit geen ernstig signaal is, wat dan wel?”
De verdediging: “Geen enkel hard bewijs”
De advocaten van de dj’s hielden echter vol dat hun cliënten onschuldig zijn. Zij wezen op het ontbreken van fysiek bewijs: geen DNA, geen camerabeelden, geen ooggetuigen. Alles stond of viel met verklaringen.
“Mijn cliënten zijn muzikanten, populaire figuren in het nachtleven. Ze worden nu neergezet als roofdieren, maar er is geen enkel objectief element dat deze zware beschuldigingen staaft,” aldus een van de advocaten.
De verdediging wees ook op de reputatieschade die de dj’s intussen leden. “Hun carrière ligt in puin, ongeacht de uitspraak van vandaag. Zij zijn al gestraft door de publieke opinie.”
Het oordeel van de rechtbank
De rechtbank bevond zich in een lastig parket. In haar vonnis maakte de voorzitter duidelijk dat de getuigenissen van de slachtoffers authentiek en geloofwaardig overkwamen. “Wij twijfelen niet aan de oprechtheid van deze vrouwen,” klonk het.
Toch volgde de vrijspraak. De reden: de bewijslast in strafzaken. Volgens de wet kan iemand enkel veroordeeld worden wanneer de schuld boven redelijke twijfel is bewezen. “En dat is hier niet het geval,” aldus de rechter.
Het oordeel leidde tot tranen bij de slachtoffers, die het gevoel hadden gehoord maar niet beschermd te zijn.
Reacties van de slachtoffers
Verschillende vrouwen reageerden aangeslagen op de uitspraak. Eén van hen zei buiten de rechtbank: “De rechter gelooft ons, maar we krijgen geen gerechtigheid. Hoe leg je dat uit? Dat doet pijn, heel veel pijn.”
Een ander slachtoffer sprak over de angst die blijft: “Hij is zich van geen kwaad bewust, en dat maakt het zo beangstigend. Ze lopen nu gewoon vrij rond, alsof er niets gebeurd is.”
Maatschappelijke verontwaardiging
De zaak veroorzaakte een golf van verontwaardiging, niet alleen in Gent maar in heel Vlaanderen. Op sociale media deelden talloze gebruikers hun frustratie. Hashtags als #IkGeloofHaar en #GeenBewijsGeenGerechtigheid gingen viraal.
Vrouwenorganisaties wezen erop dat dit dossier opnieuw illustreert hoe moeilijk het is om verkrachting juridisch te bewijzen. “Slachtoffers worden vaak geconfronteerd met de vraag waarom ze niet sneller naar de politie gingen, waarom er geen sporen zijn, waarom ze niet luidruchtiger protesteerden. Maar trauma werkt anders,” verklaarde een woordvoerder van vzw Zijn.
Politieke echo’s
Ook in de politiek bleef de zaak niet onbesproken. Meerdere parlementsleden pleitten voor een hervorming van de wetgeving rond seksueel geweld. “Wanneer negen vrouwen dezelfde mannen beschuldigen en hun verhalen coherent zijn, moeten we ons de vraag stellen of ons rechtssysteem voldoende is afgestemd op de realiteit van seksueel geweld,” zei een lid van Groen.
Tegenstanders waarschuwden echter voor een uitholling van de rechtsstaat. “We mogen niet veroordelen zonder hard bewijs. Hoe schrijnend de verhalen ook zijn, het principe van onschuld tot schuld bewezen blijft heilig,” reageerde een parlementslid van N-VA.
Breder probleem: onderrapportage en bewijs
Experts wijzen erop dat de zaak symptomatisch is voor de bredere problematiek rond seksueel geweld. Studies tonen aan dat een groot deel van de slachtoffers nooit aangifte doet, vaak uit schaamte of angst om niet geloofd te worden. Wanneer ze dat wel doen, botsen ze vaak op het gebrek aan objectief bewijs.
Professor criminologie Brice De Ruyver (UGent) verklaarde: “Dit dossier toont het spanningsveld tussen enerzijds geloofwaardige slachtoffers en anderzijds de hoge bewijslast in ons strafrecht. Het is een dilemma dat ons gerechtelijk systeem al decennialang achtervolgt.”
Conclusie: een pijnlijke uitkomst
De vrijspraak van de twee Gentse dj’s laat een bittere nasmaak na. De rechtbank erkende expliciet het leed en de geloofwaardigheid van de slachtoffers, maar zag zich genoodzaakt om de beschuldigden vrij te spreken bij gebrek aan sluitend bewijs.
Voor de slachtoffers voelt dit als een dubbele klap: gehoord worden, maar geen gerechtigheid krijgen. Voor de samenleving stelt de zaak opnieuw de vraag hoe rechtvaardig en effectief ons systeem is in het behandelen van seksueel geweld.
Wat vaststaat, is dat dit vonnis nog lang zal nazinderen in Gent en daarbuiten, als symbool voor de kloof tussen geloof en bewijs, tussen erkenning en rechtvaardigheid.
